به گزارش تحریریه، مقایسه سطح قیمت ها بازار خودرو کشورهای ایران و آمریکا تنها می تواند باتوجه به درآمد بسیار بالای ایرانیان! معنی دار شود و ماهیت سیاست خودرویی دولت را روشن کند که رفاه مردم را زیر ضربات ممتد قرار داده است.

بررسی و پیمایش میدانی آگهی های فروش توسط سایت های تخصصی خودرو در ایالات متحده نشان می دهد که در بازار آمریکا کاهش قیمت خودروها با عمر تا 5 سال از 7.3 درصد تا 56.9 درصد متغیر بوده است. کمترین کاهش قیمت را مدل های جیب رانگلر، جیب رانگلر آنلیمیتد و پورشه 911، و بیشترین کاهش قیمت را بی ام و سری 7، مازراتی گیبلی و جگوار ایکس اف داشته اند.

در بازار خودرو منحصربفرد و بی مانند ایران نیز از 5 سال پیش تاکنون، قیمت خودروهای داخلی و وارداتی به طور متوسط 12 برابر یا 1100 درصد افزایش یافته است، درحالیکه درآمد واقعی مردم ایران نسبت به سال 1390 80 درصد کاهش یافته است.

متوسط درآمد سرانه مردم آمریکا بر مبنای برابری قدرت خرید 70480 دلار و متوسط درآمد سرانه مردم ایران بر مبنای برابری قدرت خرید 15760 دلار است. یعنی قدرت خرید واقعی آمریکایی ها 347 درصد از مردم ایران بیشتر است و یا به عبارت ساده تر، قدرت خرید مردم آمریکا 4.47 برابر قدرت خرید مردم ایران است که فاصله زیادی را نشان می دهد که البته از تصور مردم عادی به مراتب کمتر است.

این فاصله زیاد در قدرت خرید با اجرای سیاست های برنامه ریزی شده و خودساخته دولت های یازدهم تا سیزدهم در بازار بسیار مهم خودرو؛ افزایش شدید و خارج از منطق پیدا کرده و وضعیت ناهنجاری را رقم زده و این کالای مهم را از سبد خانوارهای ایرانی حذف کرده است. به طوری که بازار خودرو ایران به یک سر گردنه تبدیل شده است که گویی عده ای برای لخت کردن مردم به کمین نشسته اند.

پیش فرض تصمیم سازان و تصمیم گیران در نظام اقتصادی ایران این است که خودرو در زندگی مردم از تخم مرغ اهمیت کمتری دارد و به همین دلیل حاضرند 18 میلیارد دلار(15 میلیارد دلار نهاده دامی و 3 میلیارد دلار واکسن و داروی کرونا!) در سال 1400 به عنوان کالای اساسی ارز دولتی تخصیص دهند، اما اجازه ندهند 1 میلیارد دلار ارز خصوصی مردم صرف واردات خودرو شده و قیمت ها را به نصف کاهش دهد.